Liberté pour les inculpées de Labège

Répression des militant-e-s : ça suffit !
On s’informe ! On en débat !

ASSEMBLÉE POPULAIRE

Samedi 17 décembre 2011 – 15h
Place St Michel – Bordeaux

En novembre dernier s’est tenu à Poitiers le troisième forum national anti-répression auquel le collectif Contre Les Abus Policiers (C.L.A.P) de Bordeaux a participé.

Au cours de ce forum, il fut longuement évoqué la répression que venaient de subir nos camarades de Toulouse en lutte contre les Établissements Pénitentiaires pour Mineurs.

Il fut aussi question de la répression des Indignés parisiens qui occupent la place de la Défense.

Ces deux évènements ne sont pas des cas isolés et l’ordre policier, désormais bien en place, dispose d’un solide arsenal pour faire taire toute opposition.

La répression envers les militant-e-s se multiplie et prend des formes si diverses qu’elle est difficile à anticiper : intimidations, amendes, gardes à vue, contrôles d’identité, arrestations, emprisonnements, interrogatoires des proches, perquisitions, saisies…

À Bordeaux aussi, des militant-e-s subissent cette répression et ces camarades peuvent être assuré-e-s de notre soutien.

Lors du forum de Poitiers il a été décidé de relayer et soutenir l’appel à action du Collectif liberté pour les inculpé-e-s du 15 novembre.

Le C.L.A.P33 vous propose de participer à une assemblée populaire samedi 17 décembre à partir de 15h, place St Michel à Bordeaux.

Il s’agira dans un premier temps de s’auto-informer sur les dernières répressions et nous invitons tout-e militant-e, collectif, association de Bordeaux et des environs qui auraient subi une répression à venir témoigner et nous raconter comment à Bordeaux, les espaces d’expression se réduisent à une vitesse inquiétante.

Un deuxième temps pourra être consacré à une réflexion sur les réponses collectives à apporter face à cette répression.

Car nous ne viendront pas à bout de La Bête sans être organisés et solidaires.

Pour nos camarades de Toulouse et d’ailleurs, nous ne cèderons pas !

Merci de faire tourner ce message dans vos réseaux.

À samedi !

Le collectif Contre Les Abus Policiers de Bordeaux – C.L.A.P33

Voici les violences et autres répressions que nous avons recensées pour le seul mois de novembre

Complément d’info – Bande Organisée

Collectif Contre Les Abus Policiers

Pour nous écrire, pour témoigner

Notre manifeste

Vu depuis la place du Capitole le 3 décembre

… pour la semaine de solidarité du 10 au 17 décembre

Téléchargeable ici

Nanterre, Gennevilliers, Fontenay-sous-Bois, Labège, Villiers-le-Bel : cette énumération que l’on pourrait poursuivre presque indéfiniment réveille des haines et des peurs, rappelle à ceux qui l’ont vécu dans leur chair ce qu’il en coûte de se trouver sur le chemin de la police, parfois de rendre des coups.

Ces inculpés d’ici et d’ailleurs sont broyés par la justice dans une indifférence presque totale qu’essaient de rompre les proches, les comités de soutiens, les amis.

On observe une explosion des comparutions immédiates, avec des chambres d’audiences qui leur sont entièrement consacrées et où les juges multiplient les peines de prisons ferme, normalisent une justice expéditive. C’est un arsenal judiciaire différencié qui est utilisé pour juger les différentes formes de rébellions. La répression ne frappe pas de la même manière le « casseur » noir et le militant « traditionnel », souvent blanc. Dans les quartiers populaires, le maintien de l’ordre par l’occupation policière et les contrôles sont des violences permanentes, que ses habitants n’ont pas choisi de vivre. Il faut partir de cette division produite par la domination raciale et de classe, la reconnaître pour tenter de s’allier, de s’articuler, de construire collectivement en mettant à nu cette division, ces privilèges structurels.

Et cela est d’autant plus important que ce sont les dominés de ce système racial, les non-Blancs et les habitants des quartiers, qui sont les rats de laboratoire de la répression, des techniques de quadrillage, de pacification et de soumission des populations.

Il est plus que jamais nécessaire de développer des passerelles entre les différentes luttes marginalisées : luttes des travailleuses-rs du sexe, des quartiers populaires, des sans-papiers, et contre l’homo-nationalisme et l’islamophobie etc… L’état se sert de la même machine de guerre policière, judiciaire et médiatique pour nous opprimer et écraser toutes nos formes d’autonomies. En plus d’une prise de position politique collective, notre initiative a pour but de récolter des fonds qui permettront de soutenir financièrement les inculpé-es et incarcéré-es de Nanterre, Genevilliers et labège.

Repas de soutien aux inculpé-es Jeudi 15 Décembre à partir de 19 Heures à la Rôtisserie (4, rue sainte-marthe / 75010 / Métro Goncourt)

ΓΙΑΤΙ   ΝΑ    ΚΑΤΣΟΥΜΕ    ΦΡΟΝΙΜΟΙ  ;

Είτε έβλαπταν ενήλικους, είτε ανήλικους, οι φυλακές τραντάζονταν πάντοτε από εξεγέρσεις. Όποιο και να είναι το όνομα που δίνουν στις σωφρονιστικές δομές, ο θόρυβος του κλειδιού στην κλειδαριά ενός κελιού είναι καθημερινό βασανιστήριο, η απομόνωση φρίκη, το τέλος του επισκεπτηρίου μαρτύριο, και η περίοδος εγκλεισμού μια κλεψύδρα που σε σκοτώνει σιγά-σιγά.

Το μάιο του 2011, σχεδόν όλοι οι κρατούμενοι του Σωφρονιστικού Κέντρου για Ανηλίκους (EtablissementPénitentiairepour Mineurs – EPM) της περιοχής Lavaur, εξεγείρονται και καταστρέφουν δεκάδες κελιά. Η απάντηση της Σωφρονιστικής Διεύθυνσης (AdministrationPénitentiaire – AP) και της Δικαστικής Προστασίας των Νέων (ProtectionJudiciairedelaJeunesse – PJJ) είναι τραγικά τετριμμένη: μέτρα απομόνωσης, πειθαρχικά συμβούλια, μεταγωγές, όπως επίσης και η επιδρομή των Τοπικών Ομάδων Επέμβασης και Ασφαλείας (ÉquipesRégionalesd‘InterventionetdeSécurité – ERIS) , ειδικοί κουκουλοφόροι, διαιτητές των αγώνων μέσα στις φυλακές.

Ενώ προσπαθούσαν να σπάσουν λίγο ακόμα τα πιτσιρίκια για να τους μάθουν πως εδώ, δεν εξεγειρόμαστε, οι εκπαιδευτές και οι εκπαιδεύτριες της PJJ άδραξαν την μιντιακή ευκαιρία για να κλαφτούν για τις συνθήκες εργασίας τους, με «αυτά τα μη-εκπαιδεύσιμα παιδιά».

Τα λογίδρια των τοπικών και εθνικών κουρελιών και των υπόλοιπων παρατρεχάμενων της διατήρησης της τάξης, δεν κατάφεραν να κοροιδέψουν όλο τον κόσμο. Κάποια άτομα που ένιωσαν την οργή που εκφράζουν οι νεαροί κρατούμενοι, αποφάσισαν να τους δείξουν αλληλεγγύη. Ψάξανε να βρουν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα, σκέφτηκαν τα μέσα που θα χρησιμοποιούσαν για να τη διαδόσουν, για να σπάσουν την καθολική καταδίκη αυτής της εξέγερσης, για να επικοινωνήσουν στους από μέσα ότι υπάρχουν άτομα έξω που δρουν και τους σκέφτονται…

Το απλό γεγονός του να πηγαίνουν όσο πιο συχνά γινόταν στο κέντρο κράτησης, στα επισκεπτήρια, για να συναντήσουν τις οικογένειες και να μιλήσουν με τους κοντινούς τους ανθρώπους εξέπληξε, ενόχλησε και εκνέυρισε τις τοπικές αρχές που δεν άργησαν να καλέσουν την αστυνομία για να αποτρέψει κάθε επικοινωνία.

Στις 5 Ιούνη, μια δεκαριά ατόμων εισέβαλλαν στα γραφεία της Διαπεριφεριακής Διεύθυνσης της PJJ, στην περιοχή Labège στα προάστια της Τουλούζ, για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στη φυλάκιση ανηλίκων. Σύμφωνα με την εφημερίδα LaDépêche (6/7/11), που βασίζεται στις δηλώσεις που έκανε άμεσα ο δημόσιος κατήγορος Valet, αυτά τα άτομα «ήταν οπλισμένα με μπουκάλια των οποίων έχυσαν το περιεχόμενο πάνω στα γραφεία και στους υπολογιστές. Ένα καφετί υγρό με μυρωδιά αμμωνίας, που περιείχε πιθανώς υπολείμματα από ανθρωπινα ούρα και κόπρανα». Πριν αποχωρήσουν, «πέταξαν κείμενα με προσβλητικές δηλώσεις για το εκπαιδευτικό έργο που παρέχεται από την PJJ». Μπορεί να μην υπήρξε ανάληψη ευθύνης για τη δράση στην Labège, αλλά αυτή επήλθε μερικές βδομάδες μετά από μια δράση στο Orvault, στην περιοχή Loire–Atlantique, όπου κάποια άτομα έγραψαν στο τοίχο του PJJ στηNantes : « Το EPM σκοτώνει », μετά την αυτοκτονία ενός ανήλικου στο συγκεκριμένο κατάστημα κράτησης ανηλίκων.

Η εμπειρία θεωρήθηκε τραυματική από τους εκπαιδευτές και το προσωπικό, απασχολημένοι με το καθημερινό τους έργο : να χωρίζουν τα πιτσιρίκια από τους κοντινούς και τους γονείς τους, οι οποίοι έχουν κριθεί ανίκανοι να τα μεγαλώσουν, να κλείνουν τα παιδιά σε ένα πλήθος από δομές, η μια πιο κατασταλτική από την άλλη (ενισχυμένα κέντρα εκπαίδευσης, κλειστά κέντρα εκπαίδευσης, φυλακές ανηλίκων…).

Ποιος τραυματίζει ποιον;

Τέσσερις μήνες αργότερα, την Τρίτη 15 Νοέμβρη, στην Τουλούζ, γίνεται έφοδος σε 7 σπίτια από περίπου εκατό αστυνομικούς που κατάσχουν υπολογιστές, τηλέφωνα, βιβλία, αφίσες, και προσωπικά αντικείμενα όλων όσων κατοικούν εκεί. Στη συνέχεια, 7 άτομα προσαγάγονται, 4 ακόμα ανακρίνονται, και μια οικογένεια σε διαδικασία νομιμοποίησης προσαγάγεται και στη διάρκεια της ημέρας αφήνεται ελεύθερη.

Μετά από 32 ώρες στα κρατητήρια, 4 άτομα προφυλακίζονται σύμφωνα με αίτημα του ανακριτή Suc. Ένα άτομο υποβάλλεται σε καθεστώς δικαστικού ελέγχου , και άλλο ένα τίθεται στη διάθεση του δικαστή για το υπόλοιπο της έρευνας.

Οι κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι : «συμμετοχή σε ομάδα που δημιουργήθηκε με σκοπό την άσκηση βίας σε πρόσωπα ή την καταστροφή ή την φθορά περιουσίας», «βία ασκούμενη από κοινού» , «φθορά ή καταστροφή περιουσίας τρίτου ασκούμενη από κοινού». Όλα αυτά γιατί; Δυο γκράφιτι και λίγα σκατά; Το γεγονός ότι κάποιοι επισκέφτηκαν μέρα μεσημέρι τους συνεργούς του εγκλεισμού, φαίνεται ότι θεωρείται μεγάλο θράσος. Ας σοβαρευτούμε, παρατηρώντας τις συνθήκες στις οποίες υπάγονται οι ανήλικοι κρατούμενοι, και γενικότερα ολόκληρος ο φυλακισμένος πληθυσμός, αυτή η δράση μοιάζει αρκετά ήπια.

Ποιος κοροιδεύει ποιον;

Η Αστυνομία ελέγχει, ηρεμεί, σκοτώνει. Η Δικαιοσύνη φυλακίζει, εξοντώνει, σκοτώνει.

Η καταστολή δεν είναι τυφλή, πόσο μάλλον ανώδυνη. Στοχεύει αυτούς και αυτές που, παρ’όλη τη θέση τους στην κοινωνία, που τους θέλει φτωχούς και πειθήνιους, αρνούνται αυτήν την ύπνωση. Μία οι αναρχικοί, μία οι φοιτητές, μία οι απεργοί εργάτες, η λίστα των κοινωνικών κινημάτων που ποινικοποιούνται είναι ατελείωτη…

Στην Τουλούζ, κατά τη διάρκεια του κινήματος για τις συντάξεις, άτομα φορτώνονται με μήνες αναβολής για γκράφιτι, στο πανεπιστήμιο φοιτητές καταδικάζονται για κατάληψη σε αλληλεγγύη με τις απεργίες, στα εργοστάσια εργάτες/τριες τιμωρούνται για την τάδε ή τη δείνα δράση, σε καταλήψεις στέγης εισβάλλουν οι Ομάδες Επέμβασης της Εθνικής Αστυνομίας.

Δεν είναι ένας συγκεκριμένος χώρος που στοχεύεται, είναι η ικανότητα δράσης στα πλάισια οποιουδήποτε αγώνα. Από τη στιγμή που η αμφισβήτηση ξεφεύγει από τα νόμιμα πλαίσια, που δεν επιτρέπουν παρά μια χαζοχαρούμενη συγκέντρωση μπροστά από τη νομαρχία, εκτίθεται κανείς σε μια καταστολή τόσο μεγαλομανή όσο και οι εντολοδόχοι της. Πασπαλίζουν και με λέξεις όπως «αναρχική κίνηση», «αναρχο-αυτονομιστής», «ακροαριστεροί», που η δικαιοσύνη και τα μέσα ενημέρωσης εκτιμούν ιδιαίτερα, και η νομικο-μιντιακή αρπαχτή είναι έτοιμη για σερβίρισμα! Το αποτέλεσμα παρουσιάζεται αρκετά δύσπεπτο, ωστέ να περάσει την αντίληψη ότι αυτοί οι αγώνες δεν αφορούν παρά μια χούφτα εξτρεμιστές απροσάρμοστους και καμμένα χαρτιά. Την ίδια στιγμή, στην Τουλούζ, όπως και αλλού, η αστυνομία και τα σώματα καταστολής είναι παντού, σαπίζουν τη ζωή σε όλους και όλες μας, από τα προάστια μέχρι το κέντρο της πόλης, και πάντα ανώτεροι σε αριθμό και εξοπλισμό.

Αυτό που αποκαλούν «καθαρή πόλη», είναι μια πόλη παραδομένη στους αστούς και στο εμπόριο, θανατηφόρα, αποστειρωμένη, όπου τίποτα δεν ξεφεύγει και όλα ελέγχονται από τις κάμερες, τις δυνάμεις επιβολής της τάξης, τους «ευυπόληπτους πολίτες».

Ποιος τρομοκρατεί ποιον;

Είτε πήραν μέρος, είτε όχι, στην εξόρμηση που μας χαροποίησε τότε, είμαστε αλληλέγγυοι με τους διωκόμενους.

Αρνούμαστε αυτόν τον κόσμο που μας ελέγχει και μας περιτειχίζει.

Τα γκλομπ τους δεν πρόκειται να μας κάνουν να σωπάσουμε!

Ούτε βήμα πίσω!

Ας δείξουμε την αλληλεγγύη μας με οργή και αποφασιστικότητα!

Απαιτούμε την πάυση των διώξεων και την απελευθέρωση των διωκόμενων της 15^ης Νοεμβρίου!

Οι τοίχοι μας συνθλίβουν, ας επιτεθούμε σε όλες τις φυλακές!

Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη για δράσεις αλληλεγγύης σε κάθε πόλη!

PDF με δυνατότητα λήψης

Cette brochure est une mine d’informations précieuses et pratiques pour les proches de détenu-es. Cette version date de 2003, mais faute de plus récente…

Comment réagir à l’incarcération d’un-e proche ?
– Les premières démarches à effectuer.
– Les liens avec le/la prisonnierE : le courrier & la censure, les permis et le parloir, les radios.
– Colis et mandats.
– Aide sociale, RMI… que reste-t-il quand unE proche est incarcéréE ?
– Langage des zonzons !
– Petite chronologie pour comprendre où en sont les droits des proches…
– Quelques bouquins et des adresses, pour garder le moral et pour lutter !

Brochure téléchargeable ici

PDF téléchargeable

La multiplication des intimidations, violences policières, interpellations, condamnations de toutes sortes continuent de dessiner un peu partout un ordre policier généralisé.

Le 1er décembre à 6 H du matin, la préfecture de Loire Atlantique a lancé une rafle policière pour arrêter – ou tenter d’arrêter – 11 personnes engagées dans la lutte contre le projet d’aéroport. Elles sont suspectés d’avoir participer à une action contre le siège Ouest de Vinci (quelques poignées de fumier et des œufs remplis de peinture sur le perron extérieur et la façade). Bilan : 5 personnes sont inculpées de « dégradations commises en réunion » ou « complicité de… ». avec une date de procès fixée au 13 février 2012. 5 autres personnes seraient à ce jour encore recherchées. A noter que la police aurait tenté de recruter une taupe sur la ZAD le jour de l’action contre Vinci.
En réaction, une réunion a lieu le mercredi 7 décembre à 20H 30 à B17 à Nantes, pour organiser la solidarité autour des inculpé-e-s du 1er décembre.

Le 19 Novembre à Nantes, lors de la réquisition d’un lieu par le Collectif Urgence Précarité 44 pour en faire un espace de rencontres, d’échanges et de militantisme autour de la question de l’urgence sociale; les forces de l’ordre ont réagis de façon plus que disproportionné. Pas moins d’une vingtaine de cars de CRS, porte forcé sans sommation en proférant des insultes sexistes, des menaces, plusieurs personnes empoignées violemment et tabassées, 1 militant transféré au CHU, interpellation risqué sur le toit, …

Le mardi 15 novembre à Toulouse, 7 domiciles sont perquisitionnés par une centaine de gendarmes qui saisissent ordinateurs, téléphones, livres, affiches et effets personnels de tou.te.s les habitant.e.s. A l’issu de ces perquisitions, 4 sont placées en détention provisoire, une 5ème est placée sous contrôle judiciaire, une 6ème doit rester à disposition du juge pour le reste de l’instruction en tant que « témoin assisté ».
Ces arrestations sont motivés par une action datant du 5 juillet dernier, où les locaux de la PJJ (protection judiciaire de la jeunesse) de Labège ont été chamboulés, tagués, dans le but de protester contre sa participation à l’enfermement de mineur.e.s. Parce qu’à l’EPM de Lavaur, associant la PJJ et l’administration pénitentiaire, des gosses – jugés « irrécupérables » – se faisaient défoncer par les mastards cagoulés des ERIS (Equipe Régionale d’Intervention et de Sécurité).

A Paris après plus de 3 ans d’enquête, le juge Brunaud a clos son instruction, 4 affaires ont été jointes (Fumigènes, Vierzon, Dépanneuse, SNCF) et 6 camarades seront jugés ensemble sous le prétexte d’une même association de malfaiteurs dans un but terroriste.
Ils ont déjà fait de 5 à 13 mois de détention provisoire et sont toujours sous contrôle judiciaire depuis leur sortie de prison. La date définitive du procès sera fixée lors de l’audiencement le 13 février prochain au TGI de Paris.
Ces affaires et les actions de solidarité qu’elles ont suscitées sont détaillés sur le site de « Mauvaises Intentions ».

A Poitiers, les 26 et 27 novembre, ont eu lieu le 3ème forum anti-répression organisé par le Comité Poitevin Contre la Répression des Mouvements Sociaux.
Il en résulte le Second Appel de Poitiers avec pour proposition :
– une journée nationale d’actions contre les politiques sécuritaires : le samedi 17 mars 2012
– une semaine de mobilisation, du 10 au 17 décembre, en soutien aux inculpé-e-s du 15 novembre de Toulouse